Hadara wordt vaak in 1 adem genoemd met 7 Wonders. Gezien ik grote fan ben van die laatste, was ik uitermate benieuwd om Hadara te spelen en te ontdekken hoeveel waarheid er in deze vergelijking zit.

Beschaving en cultuur
Het thema van Hadara draait rond verschillende culturen en landen op deze Aarde. Je ontdekt de ontwikkeling van een kleine nederzetting naar een hoogcultuur gedurende 3 tijdperken. Daarbij moet je de personen en hun eigenschappen goed kiezen en landbouw, cultuur en militaire macht niet uit het oog verliezen.
Deze themabeschrijving vinden we terug op de achterzijde van de speldoos en aan het begin van het korte speloverzicht in de spelregels, maar ze wordt verder niet uitgediept. Het thema is vrij dunnetjes, zoals wel met wel meer Eurogames het geval is. Deze moet het duidelijk van de mechanismen hebben.
Bij het openen van de speldoos valt de hoeveelheid aan spelmateriaal meteen op. Het meest opvallende is het kleurrijke vijfhoekige spelbord met rad in het midden dat in elkaar gepuzzeld moet worden. Op elk deel overheerst 1 van de 5 kleuren: geel, rood, blauw, groen en paars. Hierop staan telkens 2 vakken waarop kaarten van de overeenkomstige kleur gelegd kunnen worden.

Daarnaast zitten er heel wat tijdperkkaarten in de doos, maar liefst 162, in dezelfde 5 kleuren als het spelbord en opgedeeld in 3 tijdperken. In de doos zijn uitsparingen voorzien om alle kaarten netjes gesorteerd op te bergen. Altijd leuk als hier aandacht aan wordt besteed!
Voor elke speler is een tijdperkenoverzicht, 4 markeerstenen, 8 bonusfiches, 2 gouden zegels, een startkaart en een persoonlijk spelbord voorzien. Dat persoonlijk bord bestaat uit verschillende secties:
- Velden met uitsparingen voor een bonusfiche bij aankoop van een zilveren zegel
- Velden voor het plaatsen van gekochte gouden zegels
- Afbeelding van een dier (aap, draak, leeuw, pegasus, scarabee)
- Plaats voor kolonies
- Velden met uitsparingen voor een bonusfiche bij de aanmaak van borstbeelden
- 4 sporen: inkomstenspoor (geel), militair spoor (rood), cultuurspoor (blauw), voedselspoor (groen)
- Plaats voor afgelegde kaarten

Speelervaring
Het doornemen van de regels kan even duren, vooral omdat ze zeer gedetailleerd zijn beschreven. Dit laat het spel complexer lijken dan het is. In feite zit alles zeer logisch in elkaar en kan je perfect aan de slag met de samenvatting op de overzichtskaarten.
Het spel speelt in 3 tijdperken. Elk tijdperk bestaat uit 2 fasen. In elk tijdperk worden de overeenkomstige tijdperkkaarten gebruikt. Tijdperk 1 bevat de goedkoopste en minst krachtige kaarten, tijdperk 3 de duurste maar krachtigste kaarten.
In fase A worden deze kaarten per kleur gesorteerd en op de middelste velden van het centrale bord geplaatst. Op het rad staan dezelfde 5 dieren afgebeeld als op de spelersborden. De stand van het rad bepaalt van welke stapel elke speler 2 kaarten neemt. Vervolgens dient hij/zij 1 ervan open weg te leggen naar het buitenste vak op het centrale bord en 1 ervan te houden of te verkopen. De afgelegde kaart kan je in fase B alsnog aanschaffen, tenzij iemand anders je de loef afsteekt natuurlijk.
Om een kaart te houden betaal je het aantal afgebeelde munten en verzet je vervolgens je markers vooruit op de sporen overeenkomend met wat op de kaart staat. Je legt vervolgens de kaart onderaan je bord. Indien je de kaart niet wil of kan houden ontvang je het aantal munten dat op de achterzijde staat. Gezien geld schaars is, zal je geregeld moeten verkopen. Je moet dus steeds goed afwegen welke kaart je opoffert in ruil voor geld.
Vervolgens wordt het rad 1 slag gedraaid zodat iedere speler telkens van een andere stapel kaarten neemt. Dit gaat zo door tot alle kaarten van de middelste vakken van het centrale bord zijn opgenomen. Daarna worden de sporen op de persoonlijke borden gecontroleerd. Iedereen ontvangt munten overeenkomstig met de waarde op zijn/haar inkomstenspoor en kan een kolonie nemen en/of een borstbeeld maken indien er voldoende vooruitgang is geboekt op de overeenkomstige sporen.
Het eerste deel van fase B is gelijk aan fase A, behalve dat er nu slechts 1 kaart uit de open afgelegde kaarten van fase A (op de buitenste vakken van het centrale bord) gekozen wordt. Daarna zijn er nog 2 extra stappen:
- Voedsel voorzien voor het volk: indien de waarde van het voedselspoor groter of gelijk is aan het aantal kaarten onderaan het spelersbord is er geen probleem. Zo niet, dient de spelers zoveel kaarten te verwijderen tot er voldoende voedsel is. Daarbij moet de speler alle waarden op de verwijderde kaarten terug inleveren!
- Zilveren en/of gouden zegels kopen: deze acties kosten munten – hoe later het tijdperk, hoe hoger de kostprijs – maar leveren aan het eind van het spel extra punten op. Indien je een hoge waarde hebt op een bepaald spoor, loont een zilveren zegel, indien je veel kaartensets hebt, loont een goeuden zegel.
Conclusie
Hadara is een typisch Eurogame: veel focus op mechanismen, minder op thema. De mechanismen zitten goed in elkaar. Je bent voornamelijk bezig met kaarten kiezen maar je scoort enkel daarmee bitter weinig punten. Dat doe je op andere manieren, maar daar heb je voornamelijk de juiste kaarten voor nodig omdat die de sporen vooruit laten gaan. Je moet dus vooral je keuzes balanceren.
De interactie is aan de lage kant, je bent zo goed als altijd met je eigen bord bezig. De enige onrechtstreekse interactie is er wanneer iemand anders een kaart kiest die jij net wilde kiezen. Als je op zoek bent naar een stevig interactief spel, moet je dus niet voor Hadara kiezen.
De vergelijking met 7 Wonders valt te begrijpen omdat het spel is ingedeeld in 3 tijdperken, er verschillende soorten kaarten zijn in verschillende kleuren, en je voornamelijk kaarten moet kiezen. Maar mijns inziens zijn er meer verschillen dan gelijkenissen. Bepaalde typerende mechanismen van 7 Wonders zoals het onderling doorgeven van kaarten en het opbouwen van resources om kaarten te kunnen aanschaffen zitten niet in Hadara. Het sporen-mechanisme, gevoed door kaarten, dat bepaalt wat je kan doen om punten te scoren is dan weer iets typisch voor Hadara. Kortom, Hadara kan zich wel degelijk onderscheiden van 7 Wonders.
Ook leuk aan Hadara is dat je het reeds met 2 kan spelen, in tegenstelling tot 7 Wonders (tenzij je met een fictieve speler speelt). Je hoeft dus geen grotere groep op te trommelen om het te kunnen spelen.
